Een van de omissies bij de oprichting is dat we vergaten foto’s te maken van degenen die bij oprichting van Haagspraak tijdens de Opûh Koffie bij 7’Oclock van 10/10/2012 betrokken waren.
Volgens mij waren dat Lies Baas, Edwin IJsman, Ed Gool (Oenkenstein), Niek ’t Hart (Interniek), Guido van den Elshout (Happy Hotelier), Akbar Simonse en Roel Wijnants. Mis ik iemand?
In ieder geval kwam op Maandag 10/10/2016 de 4 hierboven met hun foto’s weergegeven personen (Theo, Niek, Guido en Ed) rond het middaguur bij Lola bijeen om even te gedenken dat we 4 jaar bestaan. NB Lola heeft een paar minpuntjes (geen wifi en geen lunch) maar wel heel erg goeie koffie…en prachtige Fietsen aan de muur).
Er werden sterke verhalen verteld waar we rode oortjes van kregen. We gaan u niet verklappen wat er is verteld, dan had u er maar bij moeten zijn!
Jammer dat vooral Lies verstek moest laten gaan wegens griep en anderen vanwege werk en/of andere afspraken.
Ik zal hierna nog wat wetenswaardigheden puntsgewijs vertellen en ga dan weer over tot de orde van de dag.
https://haagspraak.files.wordpress.com/2015/05/001-le-grand-vivisecteur.jpg
Eigenlijk moet je dit vóór de jaarwisseling doen, maar je niet aan regeltjes houden is ook wel eens leuk.
Een paar willekeurige min of meer statistische wetenswaardigheden:
In 2015:
hebben we 271 stukjes op dit blog gecreëerd met z’n allen. In 2014, waren er 205.
hebben 23.152 personen uit 101 landen 38.301 maal gekeken op dit blog. In 2014 22.186 bezoekers die 34.718 maal klikten
We deden het dus iets beter dan in 2014.
Verder
Trok Lies met haar stukje Betaald om op de bank te zitten uit 2014 2.063 pageviews en dat was dan ook in 2015 de meest bekeken post.
Ik bedank alle belangstellenden en vrienden voor hun bezoekjes en reacties en alle auteurs voor hun bijdragen. Ik hoop dat we er in 2016 in slagen met elkaar 366 posts minimaal, minimaal iedere dag een post, uit te persen. 2016 is een schrikkeljaar.
Wij wensen onze kijkers een bijzonder goed 2016. Ik hoop dat u veel komt kijken en reageren.
Na alle verhalen dat Sacha Kahn onze mede auteur en dichter zoek zou zijn en na 1, 2, ja zelfs 3 pogingen van ons hondje om hem weer te vinden weer gevonden zou zijn, zal ik u wat keihard fotomateriaal doen geworden. Ja hij schrijft kennelijk weer en geeft interviews aan hondjes, maar dat kan iedereen in elkaar draaien. Met foto’s kan niet worden geknoeid, toch?
Ik heb hem in ieder geval met mijn eigen ogen en camera gespot achter een Haags raam, waar hij met zijn jas aan toch redelijk genoeglijk leek te keuvelen met andere lieden. De eerste foto lijkt nog wat op zijn naar zijn eigen zeggen tikje verwarde geest: Je ziet de (be)spiegelingen beter dan zijn achterhoofd (de enige plek waarmee hij op de foto wil). Dat komt door de spiegeling van de ruit waar achter ik hem heb gespot.
Bij de tweede foto is duidelijker te zien dat hij het echt is. Duidelijk zijn ook zijn nekharen te zien, zij het dat ze wat kort zijn. Hij zet ze zo graag recht overeind als iets hem niet zint.
Zoals aangekondigd in10/10/2015 Haagspraak 3 jaar – Koffie, Thee, Taart, Bubbels en Babbels werd het een geanimeerde bijeenkomst afgelopen zaterdag.
Als eerste hierboven een link naar een tweet van Edwin over het moment supreme van de bijeenkomst: Het iets voor 12.10 uur open ploppen van de bubbels die Edwin van Marja Ruigrok had gekregen ter gelegenheid van het door haar bereiken van 7.000 volgers op Twitter. Edwin was nummer 6.999 en kreeg de fles en stelde die beschikbaar voor deze happening.
Interniek plaatste er inmiddels een mooi verhaaltje over op Hagazine , inclusief deze video:
Tijdens de bijeenkomst probeerde ik op IOS apparaten snel bij de eerste post van dit blog te komen, maar dat lukte niet eens erg goed, want de “meer posten” toets blijkt niet te werken in IOS. Onze eerste post toont de gele post-it waarop ik had geschreven dat op 10 oktober 2012 wij de naam hadden bedacht tijdens de oprichting van het blog.
p.s. Bedankt voor de goede wensen Moby Dirk
Ik blijf hem toch mooi vinden die koe…..
Op 10 oktober 2015 vieren we de derde verjaardag van Haagspraak van 11.00 uur tot 13.00 uur of later.
Zet het even in uw agenda.
Wij denken als plaats van Samenkomst aan Café van Beek,
Turfmarkt 6,
In / naast het stadhuis, tegenover A. Phillips-zaal.
Den Haag.
Op het terras buiten/ bij regen binnen.
Vanaf 11.00 uur.
Zoals u kunt zien op deze foto was de redactie bijeenkomst van Haagspraak weer helemaal in orde. Niemand luisterde naar elkaar. Sommigen waren aan het poseren en een enkeling werd bij de staart genomen…..
Terwijl ik dit publiceer hebben wij 99.996 X bekijks gehad. De 100.000 halen wij dus wel vandaag. Yay!
Voordat we het helemaal vergeten even een kort berichtje over 2 jaar Haagspraak.
Omdat ik begin dit jaar ben gestopt met mijn hotel, zie ik een deel van de auteurs veel vaker dan daarvoor. Een aantal actieve auteurs ziet elkaar namelijk bijna wekelijks tijdens de Opûh Koffie. Uit die bijeenkomsten komt steeds ook weer inspiratie voor deze of gene post hier. Dat maakt dat de drang om een auteurs/vrienden van Haagspraak bijeenkomst te organiseren minder groot. Niettemin, als er belangstelling is voldoen wij graag aan de vraag.
Oeps. Het overkomt me weer eens: Ik druk op de publiceer knop in plaats van de bewaarknop voordat het artikel af is.
Beetje Statistiek
Totaal aantal gepubliceerde artikelen: 777, was 551.
Aantal views november 13 – oktober 14: 34.297, was 42.613.
Het neerhalen van vlucht MH 17 was een van de aangrijpendste gebeurtenissen van het afgelopen jaar.
Ik plaats hierbij twee foto’s ter nagedachtenis aan een stel en hun zoontje dat omkwam met nog een kindje en de moeder van de vrouw bij de ramp met MH17. Ik maakte deze foto’s een paar jaar geleden op de bruiloft van een broer van de man. Omdat ik de broer goed kende liep ik de hele dag rond en in de weg als reserve trouw fotograaf. Ik zal uitleggen waarom.
Ik was ook aanwezig bij het spektakel dat herdenking van het heengaan van deze familie vormde. Het was ergens in een grote plaats in Nederland in een groot gebouw. 800 tot 100 man en vrouw aanwezig schatte ik.
Ik heb eigenlijk moeite met het feit dat leed van anderen tot het voyeurisme van deze tijd leid en ervoor geëxploiteerd wordt. Ik wil daar eigenlijk niet aan bijdragen, bij voorbeeld door er hier een stukkie over te plaatsen.
De betrokken familie wilde zelf ook helemaal niet dat er zo’n grote herdenking in een groot gebouw kwam. Toch kwam de herdenking er wel. Hij was lang en pijnlijk. Een levensgrote selfie van het gezin vlak voor hun vertrek met de MH17 prijkte pontificaal op allerlei zichtplekken in het gebouw.
Ik ging door een hoestbui eerder het gebouw uit en trof daar een cameravrouw aan van een regionale omroep. Met haar praatte ik wat over het geheel en ik mopperde wat over het exhibitionisme en ramptoerisme dat in Nederland hoogtij viert. Zelfs als er een kat wordt overreden hangen er al verdorde bossen bloemen in de lantaarn. Deze dame wist ook dat de betrokken familie het spektakel helemaal niet had gewild, maar er door de reacties van de omgeving toch langzaam maar zeker aan toegegeven had. Stel je voor de vrienden en kennissenkringen van 4 gezinsleden en van (schoonmoeder) dat is een immense kring. Toespraken van burgemeesters van de plaatsen waar de betrokkenen woonden. De kleuterjuffen. Familieleden en vrienden en enkele vertegenwoordigers van hobby’s. De 2 en een half uur was gauw volgepraat. Bij het uitgaan van de herdenking zag ik vervolgens berustende en toch enigszins blije gezichten. Het helpt verwerken. Gedeelde smart is halve smart. Enzovoort.
Dus ondanks dat ik mezelf er te ver van zie af staan toch maar een paragraaf hier aan gewijd. Met name ook om te laten zien dat we er soms wel degelijk over nadenken wat we hier schrijven en soms gewoon niets schrijven. Soms staat er voor de dag alweer zo’n mooie post, dat ik denk: “Die wil ik nog niet verdringen door mijn gekrabbel”, want het kenmerk van een blog is dat een post naar onderen zakt. Bij iedere nieuwe post een eindje verder.
Aan de andere kant wil ik laten zien dat het laten rijpen van een onderwerp voor een post ook tot een redelijke post kan leiden en je niet altijd geneigd moet zijn iets maar helemaal niet te posten….Eens?
Tot slot. Waarom hier en nu? Omdat toen ik wat terug blikte op het blog een foto van een andere overledene naar voren kwam van een post die veel gelezen is, zie: Bye Bye Yolante Door Happy Hotelier
Toen we Haagspraak startten waren we op zoek naar een logo. Ik vond dat ik een prachtig koeien logo had gevonden. Roze koe met zonnebril, gemaakt van een koeien beeld dat ik had gefotografeerd op de Limburgse Floriade (ook al zo’n financiele meevaller…wie doet dat dan ook in Limburg).
Mijn mede redacteuren hier vonden er in meerderheid geen fluit aan, althans vonden dat koeien niets met wat we voorstaan te maken hebben. Ik heb mij natuurlijk bij de meerderheid neergelegd, maar zal toch af en toe een minderheidsgeluid laten horen. Overigens vond ik deze dames langs de Autobahn in Duitsland alwaar zij een Raststätte glamour gaven.
Ach en morgen zijn we weer stemvee voor de gemeenteraadsverkiezingen, waar op het oog serieus tegen aan gepraat wordt in de media door mensen die zich politici noemen. Jammer dat we niet op koeien kunnen stemmen…..
The WordPress.com statistiek aapjes hebben een terugblik op 2013 gefabriceert die ik u niet wil onthouden.
Een Samenvatting:
Het Sydney Opera House kan 2,700 personen hebben. Haagspraak had in 2013 ongeveer 40,000 pagina views. In vergelijking dus ongeveer 15 uitverkochte concerten in het Sydney Opera House.
Even een korte dienst mededeling. Wellicht valt het u anders helemaal niet op: de nieuwe url (link) van haagspraak is haagspraak.nl.
Er verandert niet veel want haagspraak.wordpress.com blijft gewoon bestaan – en is ook de plek waar de auteurs hun werk zullen blijven zien – maar de gewone lezer ziet nu de wat professionelere korte link, waar haagspraak.wordpress.com naar blijft verwijzen.
Overigens blijven ook haagspraak.com en haagpraat.nl naar haagspraak.nl verwijzen
